Op 3 februari heeft de regisseur Luc Perceval het decor van het Jaar van de Kreeft laten zien en een
toelichting op het stuk gegeven. Een heel grappig decor. Dit is wat hij erover heeft gezegd:
Het jaar van de kreeft is een meedogenloos boek. Meedogenloos omdat het de liefde toont in haar vergankelijkheid. Het verhaal laat zien hoe de liefde na de eerste verrukking al snel overgaat in valse verwachtingen en onverdraaglijke ontgoocheling. In de toneelbewerking staat die breuk tussen verwachting en realiteit in de liefde centraal. Wat mij interesseert, is de vage scheidingslijn tussen waan en werkelijkheid, de liefde als verslaving en zelfbedrog. Of om het met James Joyce te zeggen: Love loves to love love
Woensdag 17 februari ga ik naar een repetitie.